ممنونم. واقعا از اين همه عميق بودن شما ممنونم.
مي دونيد
فقط كساني از نوشته هاي من خوششون مياد كه به «سادگي خوشبختي» ايمان دارند. اگر تعداد خواننده هاي وبلاگ من به اندازه انگشتان دست باشند اما مثل شما دل بدند به خوندن اين چند خط،كافيه...
راستي بابت نيومدن اون روزمون شرمنده ام. آرزوم بود بيام اون آش خوب رو بخورم.اما نشد.
از شمار دو چشم يك تن كم
و ز شمار خرد هزاران بيش
