نفحات نفت
نفحات نفت کتابی است از رضای امیرخانی، جستاری در فرهنگ و مدیریت نفتی. کتاب قابل تاملی است. درد را خوب شناخته است. مصداق هایش هم همه تقریبا به روزند. انتقادی است بر وضع 70 + 32 سال اخیر مملکت نفتی شده ما و اینکه در همیشه در این دیار نفتی بر یک پاشنه چرخیده است و تفاوتی بین مدیریت و فرهنگ مملکت داری این سرزمین از احمدشاه تا حال دیده نمی شود. این درد کمی نیست که هر چیزی که تو این مملکت دولتی شده ویران شده و درجا زده. یک جاهایی اش هم تعارفات لاجرم جهت کسب مجوز انتشار هست که خب خرده ای بر آن نیست و درک می کنیم. مهم تشخیص درد است و راه علاج.
چند تکه از نفحات نفت و باقی اش را می گذارم خودتان بخوانید:
"ایران هیچ زمانی نمی تواند از تک حزبی فرار کند تا روزی که موافق و مخالف نفت خوار باشند. نظام تک حزبی که البته آفات فراوانی هم بر آن مترتب است منبعث است از اقتصاد تک محصولی نفتی."(ص120)
یک روایتی هم دارد راجع به دانشگاه آزاد که چون این روزها بدجوری سرش دعواست مطلب را خواندنی تر می کند و البته شما چند تکه دیگر پازل را کنارش بگذارید خیلی چیزها دستگیرتان می‌شود.
"... جالب این جاست که در رای گیری های بعدی ، خاصه در رای گیری برای دولت دهم، سال 1388، که دولت نهم شیرهای نفتی را روی پس مانده‌ی احزاب مخالف بسته بود، این دانشگاه آزاد بود که به عنوان سیبل دولتی ها مورد هدف گیری قرار گرفت و اگر نبود نفوذ هیئت امنا و سیاست ورزی مدیران، به راحتی در هجمه دولتی حذف می شد. در این مملکت همه گان می دانیم که حتا کلاس زبان موفقی مثل سیمین هم بدون نفوذ دولتی محکوم به شکست است."(ص124)
کلمات کلیدی :
» نظر